Obecne interfejsy mózg-komputer oraz systemy do neurofeedbacku wykorzystują najczesciej sygnały elektroencefalograficzne (EEG). Podstawowa wadą rejestracji EEG jest przygotowanie głowy pacjenta i naklejenie elektrod. Przygotowanie głowy pacjenta powinno obejmować oczyszczenie skóry głowy w miejscach naklejania elektrod. Celem takiego oczyszczenia jest zmniejszenie impedancji pomiedzy elektrodami, która nie powinna przekraczać 5k omów. Do oczyszczenia miejsca naklejenie alektrod stosuje sie zwykle secjalną pastę ścierna lub żel. Następnym etapem jest naklejenie elektrod. Do tego celu na specjalną elektrodę nakłada się specjalny klej-żel.
Poniżej można zobaczyć przykład elektrod i kleju, żelu.
Poniżej można zobaczyć przykład elektrod i kleju, żelu.
Do naklejenia alektrod na uzytek neurofeedbacku nie zawsze trzeba wykonywać oczyszczania powierzchni skóry. Część wzmacniaczy poradzi sobie z wiekszą impedancją. Ponieważ sygnał EEG zawiera wiele artefaktów (nie wnikając w szczegóły) cięzko ocenić, szczególnie poczatkowemu uzytkownikowi czy faktycznie rejestruje sygnał EEG. Jedną z najprostszych metod sprawdzenia czy rejestrujemy sygnał EEG jest próba rejestracji fal alfa (8-13 Hz) i stosunkowo duża amplituda (30-100 uV). Alfa najlepiej jest widoczna z tyłu głowy elektroda Oz. Dlatego najprostszym testem jest zamknięcie oczu przez osobę badaną. Powinny wtedy zostać zarejestrowane sygnały jak poniżej na rysunku. W momencie otwierania i zamykania oczu widać różnicę w przebiegu EEG.
Taka rejestracja jest często pierwszym etapem pozwalającym na rejestracje sygnału EEG, czy to na użytek interfejsu mózg-komputer czy tez neurofeedbacku (biofeedbacku EEG).
